முடிவின் துவக்கப்புள்ளி.

 

பூவொன்றின் மரணத்திற்கான

கடைசி துளி கண்ணீரில்

நானொரு பாடல் எழுதுகிறேன்.

எவருக்கும் புரிந்துவிடாத அப்பாடலின்

வரிகள் செந்நீரில் எழுதுப்படுகின்றன.

காற்றின் காதுகளை அவை

தீண்டும் பின்னிரவில்

சடலங்களை பிரசவிக்கும்

மேகத்துடன் ஆரம்பமாகிறது

ஓர் ஊமையின் உரையாடல்.

-நிலாரசிகன்.