Monday, October 22, 2007
உயிரிலே கலந்தவன்...
அதிகாலை எழ எத்தனிக்கும்
என்னை உனக்குள் இழுத்து
உயிர்மலர செய்வாயே
அதைவிடவும்...
அரைநாள் தொலைபேசியில்
பேசிவிட்டு வைத்த மறுநொடி
மீண்டும் அழைத்து
குரல்ரசிக்கும் அழைப்பிது
என்று செல்லமாய் துண்டிப்பாயே
அதைவிடவும்...
பெண்மையின் வலியுணரும்
நாட்களில் எனக்கு
முன்விழித்து சூடான
தேனீர் தந்து நெற்றிமுத்தமிடுவாயே
அதைவிடவும்...
குழந்தை பிறந்தவுடன்
வெளியூரிலிருந்து ஓடிவந்து
குழந்தை பார்க்காமல்
என் கன்னம்தொட்டு ஒரு
நேசப்பார்வை பார்த்தாயே..
அன்றுதான் உணர்ந்தேன்
தாயுமானவன் நீ என்று.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
ungaloda 'thayumanavan' mathiri ella ponnugalukkum kanavan kedachutta,namma oorla vakkeelgalukku velai illamal poividum (jus 4 fun aana na solrathu unmaithanae?).nalla kavithai migavum rasithane.athuvum antha kadaisi 7 varigal..
snegamudan nirandhari.
ம்..ம்.. எந்த வரிகளைச் சொல்லுவது.
யோசித்துக் கொண்டே இருக்கிறேன்.
- சகாரா.
Nice one..
Post a Comment