கால்கள் இழந்த கிழவனொருவன்
ஊர்ந்து செல்லும் வழியெங்கும்
கற்களை பொறுக்கியபடி செல்கிறான்.
அவனது கூடையை நிரப்புகின்றன
கருங்கற்கள்.
நதிக்கரையை அடைந்தவுடன் ஒவ்வொரு
கற்களாக நீரில் எறிந்து மகிழ்கிறான்.
கற்கள் எழுப்பும் அலைகளில் .
மெல்ல கால் முளைத்து
பால்யத்திற்குள் நுழைகிறான்.
தாய்மையின்
சாயலுடன் மிதந்தபடி நகர்கிறது
அந்நதி.
ஊர்ந்து செல்லும் வழியெங்கும்
கற்களை பொறுக்கியபடி செல்கிறான்.
அவனது கூடையை நிரப்புகின்றன
கருங்கற்கள்.
நதிக்கரையை அடைந்தவுடன் ஒவ்வொரு
கற்களாக நீரில் எறிந்து மகிழ்கிறான்.
கற்கள் எழுப்பும் அலைகளில் .
மெல்ல கால் முளைத்து
பால்யத்திற்குள் நுழைகிறான்.
தாய்மையின்
சாயலுடன் மிதந்தபடி நகர்கிறது
அந்நதி.
- நிலாரசிகன்
16 comments:
//தாய்மையின்
சாயலுடன் மிதந்தபடி நகர்கிறது
அந்நதி.//
அழகான ஆழமான வரிகள்...
Awesome!!
கவிதை அருமை.
கவிதை நன்று
அழகான வரிகள்
Nice post Nila! :)
ஆஹா..ஆஹா..
வாழ்த்திய அனைத்து நண்பர்களுக்கும் நன்றி :)
NALLA ILAMAI THIRUMBUKIRATHU. PERUSUKAL ITHAI AMAA AMMA ENA THALAIYAATTA SEIYUM KAVITHAI.
அன்புத்தம்பி....!
அற்புதம்.. அற்புதம்..!
ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு.
:)
அற்புதமான வரிகள் ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு.
செம்பகம்
அற்புதமான வரிகள் ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு.
செம்பகம்
நன்றி மதுரை சரவணன்,அண்ணா,கேபிள்ஜி,செம்பகம் :)
நல்ல கவிதை. நீர்த் ததும்பும் நதி
தாய்மையின் உயிர்ப்பிடம்தான்
ஆஹா அருமை
மிக அழகான கவிதை
நன்றி
ஜேகே
Post a Comment